เบื้องหลัง ของ เหตุเอ็มวี เซว็อลจม

เรือ


เรือเซว็อล เดือนมีนาคม 2014
ประวัติ
ชื่อเรือ:

เฟร์รี นะมิโนะอุเอะ(1994–2013)

เซว็อล (2013–2014)
เจ้าของ:

โอะชิมะ อุนยุ, คะโงะชิมะ ญี่ปุ่น (1994–2007) เอ-ไลน์ เฟร์รี คะโงะชิมะ ญี่ปุ่น (2007–2012)

บริษัท ช็องแฮจินมารีน อินช็อน เกาหลีใต้ (2013–2014)
จดทะเบียนที่:เมืองอินช็อน เกาหลีใต้ (2013–2014)
ต่อขึ้นที่:ฮะยะชิกะเนะ, นะงะซะกิ ญี่ปุ่น
ปล่อยลงน้ำ:มิถุนายน ค.ศ. 1994
เลขเรือ:IMO number: 91052005
จุดจบ:พลิกคว่ำและจมลงเมื่อวันที่ 16 เมษายน 2014
ลักษณะเฉพาะ
ความยาว:

146.61 เมตร (481 ฟุต 0 นิ้ว) (เมื่อเริ่มสร้าง)

157.02 เมตร (515.16 ฟุต)
ความกว้าง:22.00 เมตร (72 ฟุต 2 นิ้ว)
ความสูง:14.00 เมตร (45 ฟุต 11 นิ้ว)
กินน้ำลึก:6.26 เมตร (20 ฟุต 6 นิ้ว)
ความจุ:

เรือเซว็อล: ผู้โดยสาร 960 คนรถ 88 คัน รถบรรทุกขนาด 8 ตัน จำนวน 60 คัน

ความจุเดิม คือ ผู้โดยสาร 804 คน รถยนต์ 90 คัน รถบรรทุก 60 คัน
ลูกเรือ:36 คน

เรือเอ็มวี เซว็อล (Korean: MV 세월호; 2013-2014) สร้างโดยบริษัทญี่ปุ่น ayashikane[3] ที่ความยาว 146 เมตร และความกว้าง 22 เมตร เรือสามารถบรรทุกผู้โดยสาร 921 คน ตามความจุสูงสุด รวมถึงลูกเรือทั้งหมด 956 คน เรือดำเนินการโดยบริษัท Cheonghaejin marine ในเมืองอินช็อน ซึ่งมีรายงานว่ามีพื้นที่ว่างสำหรับบรรทุกรถอีก 180-220 คัน และสามารถขนตู้บรรจุสินค้าขนาดความสูง 20 ฟุต จำนวน 152 ตู้ เรือสามารถวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด 22 นอต (41 กิโลเมตร) ต่อชั่วโมง

เรือเซว็อลดำเนินการในประเทศญี่ปุ่นเป็นเวลา 18 ปี (ตั้งแต่ ค.ศ. 1994)[4] โดยเรือนำมาจากญี่ปุ่นในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2012 ตั้งแต่นั้นห้องผู้โดยสารพิเศษเพิ่มด้วยชั้น 3, 4 และชั้นดาดฟ้าที่ 5 มีการเพิ่มความจุของผู้โดยสารมากขึ้น 181 คน และเพิ่มน้ำหนักของเรือประมาณ 239 ตัน การก่อสร้างเป็นไปอย่างถูกกฎหมายและผ่านการทดสอบที่มีการควบคุม[5] หลังจากผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยโดยรัฐบาลเกาหลีใต้ เรือเริ่มดำเนินการในเกาหลีใต้เมือวันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 2013 จากนั้นเรือมีการขนส่งผู้โดยสาร 2-3 ครั้งไปกลับทุก ๆ สัปดาห์จากเมืองอินช็อนไปเชจู[6] มีรายงานว่า เรือผ่านการตรวจสอบด้านความปลอดภัยอีกครั้งโดยศูนย์รักษาความปลอดภัยชายฝั่งเกาหลีใต้เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธุ์ ค.ศ. 2014[7] การตรวจสอบนี้เรียกว่า การสำรวจขั้นกลาง (Intermediate Survey) ตามองค์กรนานาชาติของสมาคมมาตรฐานเรือ (International Association of Classification Societies (IACS)) รวมถึงการตรวจสอบและการทดสอบที่ระบุไว้ในกฎและเงื่อนไขทั่วไป ซึ่งเรือได้ตอบสนองข้อเรียกร้องตามกฎต่าง ๆ[8]

ผู้โดยสาร

อี คย็อน-อก รัฐมนตรีช่วยฝ่ายกิจการความมั่นคงและบริหารรัฐกิจของเกาหลีใต้ กล่าวว่ามีจำนวนผู้โดยการ 459 คน โดยกลุ่มหลัก ๆ คือนักเรียนมัธยม ประกอบด้วยลูกเรือ 30 คน นักเรียนมัธยมโรงเรียนทันว็อน 325 คน อาจารย์ 15 คน และผู้โดยสารที่ไม่ใช่นักเรียน 89 คน[9] รายงานอื่น ๆ กล่าวว่ามีจำนวนผู้โดยสารระหว่าง 450-475 คน

แหล่งที่มา

WikiPedia: เหตุเอ็มวี เซว็อลจม http://asiancorrespondent.com/121700/live-sewol-fe... http://www.bbc.com/news/world-asia-27045512 http://edition.cnn.com/2014/04/16/world/asia/south... http://ewallstreeter.com/sewol-becomes-th-passenge... http://ewallstreeter.com/sewol-becomes-th-passenge... http://news.hankooki.com/lpage/society/201404/h201... http://news.ichannela.com/society/3/03/20140416/62... http://news.nationalpost.com/2014/04/16/frantic-pa... http://www.nytimes.com/2014/04/18/world/asia/south... http://in.reuters.com/article/2014/04/19/korea-shi...